Τα Κονδυλώματα προκύπτουν από την μόλυνση με τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV). Eίναι η πιο συχνή σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος. Υπολογίζεται πως έως το 70% των σεξουαλικά ενεργών ανθρώπων θα προσβληθεί από το HPV κατά την διάρκεια της ζωής τους.
Ο ιός HPV είναι μικρός DNA – ιός , η μόλυνση από τον οποίο μπορεί είτε να μην προκαλέσει τίποτα (φορείς) είτε να έχει εκδηλώσεις ανάλογα με τον τύπο του ιού που προκαλεί την μόλυνση.
Ο χρόνος επώασης μετά την μόλυνση ποικίλει από μερικές εβδομάδες. Μήνες ή και χρόνια. Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή είναι δυνατό , τότε δεν επιτρέπει στον ιό να αναδιπλασιάζεται αυτόνομα. Ο ιός όμως πολλαπλασιάζεται παράλληλα με τα κύτταρα και η μόλυνση παραμένει σε λανθάνουσα μορφή.
Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα για κάποιο λόγο ανεπαρκεί τότε ο ιός αναδιπλασιάζεται ενδοκυτταρικά προκαλώντας βλάβες.
Συνήθως 6-8 μήνες μετά την λοίμωξη ο οργανισμός καταφέρνει να σταματήσει τον αναδιπλασιασμό του ιού.
Περίπου 30 τύποι εντοπίζονται στο δέρμα ή στο επιθήλιο της πρωκτογεννητικής περιοχής. Ίδιοι ή και άλλοι διαφορετικοί τύποι μπορεί να προσβάλουν το δέρμα , τα επιθήλια στην στοματική κοιλότητα και του ρινοφάρυγγα.
Τα κονδυλώματα προκαλούνται από τους τύπους 6 και 11 στο 90% των περιπτώσεων καθώς και από άλλους τύπους όπως 42,43,44.
Άλλοι τύποι όπως 16,18,31,33,35 και άλλοι θεωρούνται high risk τύποι διότι θεωρούνται υπεύθυνοι για προκαρκινικές και καρκινικές εκδηλώσεις.
Κατά κανόνα η μόλυνση από τον HPV δεν προκαλεί καμία βλάβη , άρα υπάρχουν οι φορείς του ιού , μπορεί όμως να προκαλέσει τις καλοήθεις βλάβες (κονδυλώματα) ή και πολύ σπάνια καρκίνο.
Όταν ο ιός εμφανίζει τις βλάβες σε ένα μέλος του ζευγαριού τότε είναι πιθανό να έχει μολυνθεί και το άλλο μέλος χωρίς απαραιτήτως να εμφανίζει βλάβες αλλά μπορεί και μην έχει μολυνθεί.
Σημαντικό ρόλο όπως προείπαμε παίζει η ανοσιακή απάντηση κάθε ατόμου.
Θεραπεία – Κονδυλώματα:
Η θεραπεία θέλει υπομονή διότι πολλές φορές υπάρχουν υποτροπές και η αντιμετώπιση τους έχει σημαντική οικονομική και ψυχολογική επιβάρυνση.
Η θεραπεία γίνεται είτε με την χρήση αλοιφών ,είτε με την καταστροφή των βλαβών με κρυοθεραπεία , με διαθερμία ή laser.
O μοναδικός τρόπος αποφυγής της μόλυνσης είναι ο εμβολιασμός εναντίον του ιού. Η χρήση προφυλακτικού μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης αλλά όχι τελείως.
Υπάρχουν εδώ και 14 χρόνια τα εμβόλια όπως το τετράδημο εμβόλιο που προσφέρει προφύλαξη από τους τύπους 6 ,11,16 και 18.Από το 2017 υπάρχει το 9δύναμο που προστατεύει από τους τύπους 16,18,31,33,45,52,58 καθώς και 6 + 11.
Η προστασία που προσφέρει ο εμβολιασμός φτάνει στο 90% όταν πρόκειται για εμβολιασμό κοριτσιών 9-13 ετών και πριν την έναρξη σεξουαλικών επαφών.
Συμπέρασμα:
Πρέπει να γίνει εμβολιασμός σε κάθε κορίτσι και αγόρι κατά προτίμηση πρίν την έναρξη των σεξουαλικών επαφών. Ωστόσο ο εμβολιασμός μπορεί να γίνει και μετά την έναρξη σεξουαλικών επαφών για την προφύλαξη από τους τύπους που πιθανόν να μην έχει μολυνθεί κάποιος ή που πιθανόν έχει μολυνθεί στο παρελθόν αλλά η άμυνα του κατάφερε να τους αποβάλλει.
Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με τον Υπέρηχο
