Ουρολοίμωξη ονομάζεται η είσοδος και ο πολλαπλασιασμός παθογόνων μικροοργανισμών στο ουροποιητικό σύστημα. Η συνηθέστεροι μικροοργανισμοί που προκαλούν τις ουρολοιμώξεις είναι τα βακτήρια, κυρίως αυτά που ζουν φυσιολογικά στο έντερο όπως E.coli κ.α
Υπό φυσιολογικές συνθήκες τα βακτήρια απομακρύνονται από τον οργανισμό πριν προκαλέσουν λοίμωξη αλλά μερικές φορές θα ξεπεράσουν την φυσική άμυνα και θα προκαλέσουν ουρολοίμωξη.
Ανάλογα με το σημείο που εντοπίζεται η λοίμωξη ονομάζεται :
- Ουρηθρίτιδα
- Κυστίτιδα
- Πυελονεφρίτιδα
- Ορχίτιδα και επιδιδυμίτιδα
Επίσης η Ουρολοίμωξη μπορεί να είναι:
- Επιπλεγμένες όταν συνοδεύονται από ανατομικές ή λειτουργικές ανωμαλίες του ουροποιητικού. Επιπλεγμένες είναι και οι λοιμώξεις των ανδρών καθώς και οι ουρολοιμώξεις που συνοδεύουν διάφορους καθετήρες
- Μη επιπλεγμένες όταν δεν υπάρχουν οι παραπάνω καταστάσεις
Οι γυναίκες είναι σχετικά επιρρεπείς στις ουρολοιμώξεις διότι έχουν μικρότερο μήκος ουρήθρας και μικρότερη απόσταση από τον πρωκτό που φυσιολογικά έχει μικρόβια.
Υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις (UTIs)
Ονομάζεται η υποτροπή της λοίμωξης με συχνότητα τουλάχιστον 3 UTIs τον χρόνο ή 2 στο τελευταίο 6μηνο. Συνήθως αφορά τις κυστίτιδες και όταν αφορά τις πυελονεφρίτιδες μάλλον πρόκειται για επιπλεγμένη λοίμωξη επωμένος πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια.
Ασυμπτωματική Βακτυριουρία (ABU)
Ονομάζεται η ανάπτυξη μικροβίων σε καλλιέργεια ούρων ασυμπτωματικών ασθενών. Κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η ABU προστατεύει από τις συμπτωματικές ουρολοιμώξεις γι’ αυτό το λόγο δεν συνίσταται η προσπάθεια θεραπείας αυτών των ασθενών για να αποφευχθεί ο κίνδυνος εκλεκτικής μικροβιακής αντοχής. Οι μόνες περιπτώσεις που πρέπει να δοθεί θεραπεία είναι:
- Πριν από ουρολογικές επεμβάσεις
- Εγκυμοσύνη
Κυστίτιδα
Είναι η πιο συχνή μορφή ουρολοίμωξης και περίπου οι μισές γυναίκες θα έχουν ένα επεισόδιο κυστίτιδας κατά την διάρκεια της ζωής τους. Εκτός από τους ανατομικούς παράγοντες που προαναφέρθηκαν, σημαντικό ρόλο παίζει η σεξουαλική επαφή, ιστορικό ουρολοιμώξεων της μητέρας κ.α
Τα συμπτώματα είναι συνήθως συχνουρία, κάψιμο και πόνο στην ούρηση, μικροσκοπική ή μακροσκοπική αιματουρία.
Οξεία Πυελονεφρίτιδα
Είναι μια σοβαρή λοίμωξη που υποδηλώνει την φλεγμονή του νεφρικού παρεγχύματος. Εκδηλώνεται με βαριά κλινική εικόνα:
- Υψηλός πυρετός με ρίγος
- Βάρος στην περιοχή του νεφρού
- Γενική κακουχία
- Ανορεξία και έμετοι
Η διάγνωση και η θεραπεία πρέπει να είναι άμεση και κυρίως πρέπει από τον ιατρό να διαγνωστεί αν πρόκειται για επιπλεγμένη ή μη λοίμωξη πράγμα που οδηγεί σε διαφορετική αντιμετώπιση.
Προστατίτιδα
Περιγράφει την φλεγμονή του προστάτη αδένα αλλά στην πραγματικότητα περιλαμβάνει ένα σύνολο από κλινικές οντότητες οι οποίες εκφράζονται με συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό που σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν αποσαφηνισμένη αιτιοπαθογένεια. Η διάγνωση προστατίτιδα είναι πολύ συχνή αλλά μόνο στο κάτω από 10% των περιπτώσεων αποδεικνύεται μικροβιακός παράγοντας. Βασίζεται στο ιστορικό, στην κλινική εικόνα και στα εργαστηριακά ευρήματα.
Η κλινική εικόνα της οξείας βακτηριακής προστατίτιδας χαρακτηρίζεται από αιφνίδια έναρξη συμπτωμάτων ( συχνουρία, πόνο και καύσο στην ούρηση, υψηλός πυρετός) και όταν υπάρχουν γενικευμένα συμπτώματα πρέπει να υποψιαστούμε σοβαρή λοίμωξη.
Στην χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα η διάγνωση θα τεθεί με την δοκιμασία Stamey – Mears ή two glass test.
Η θεραπεία συνιστά στην χορήγηση κατάλληλης αντιμικροβιακής αγωγής για εύλογο χρονικό διάστημα.
Στην χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα επειδή τα αίτια δεν είναι γνωστά δεν υπάρχει μια μοναδική θεραπεία καθώς σε κάθε περίπτωση τα συμπτώματα και η αιτιοπαθογένεια τους είναι διαφορετική. Το σίγουρο είναι πως απαιτείται γνώση και εμπειρία από τον ιατρό καθώς υπάρχουν πολλές εξάρσεις και υφέσεις της νόσου.
Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με τον Καυτηριασμό Κονδυλωμάτων
